Hans van Wingerden

BEELDEND KUNSTENAAR

Deze website geeft een tijdperk weer, van mijn aanvang als Beeldend Kunstenaar naar het heden. De fotografische afbeeldingen zijn als een neerslag, een dwarsdoorsnede bedoeld.

Van Realisme naar het Hedendaags werk, van het platte vlak met een fotografisch concept naar een veel omvattender beeld, conceptueel en betekenisvol.

Dat hield een constante zoektocht in, naar een verandering in kijken, maken en beleven.


Mijn werk heeft zich in de afgelopen 45 jaar over veel terreinen verspreid. Deels uit behoefte, deels uit noodzaak. Voor deze kennismaking is de behoefte het meest relevant.

Begonnen als realist, immers het was in mijn afstudeertijd de periode dat de fotografisch realisten doorbraken, maakte mijn werk verschillende ontwikkelingen door. Hoewel ik enig succes had met mijn fotografisch realistische werk (Koninklijke Subsidie), vond ik het toch te arbeidsintensief of misschien moet ik zeggen te ambachtelijk.       

Het werkproces bestond immers uit het ontwerp, wat slechts enkele uren in beslag nam en de uitvoering, soms enkele weken/maanden. Bovendien nam de belangstelling voor dit werk sterk af, mede door de opkomst van de digitale fotografie, zodat ik me toelegde om andere uitingen, zoals de nieuwe figuratie, daarna geometrische abstractie, tot de abstractie volgde die nog uitsluitend de taal en de sublimering volgde van de handeling.

Deze ontwikkelingen gingen zeker niet abrupt, maar hadden een geleidelijke overgang, zichtbaar en verklaarbaar. Nooit heb ik mij gericht of mij geïnspireerd gevoeld door de stromingen van het moment, logisch want de hypes volgden elkaar snel op en hadden te veel effectueuze kanten. Ik volgde mijn eigen weg in mijn onderzoek naar het beeld, de concentratie van het schilderen en geobsedeerdheid van de handeling.

Na die periode, omstreeks 1996, nadat ik de totale “avant-garde” van na de oorlog bijeen geschilderd had, kwam alles samen, er voltrok zich een werkwijze waarin het beeld een gestructureerde en conceptuele basis kreeg, alle technieken waarvan ik mij voorheen van had bediend, waren nu secundair, de technische behandeling van het materiaal soms niet onbelangrijk, maar in dienst van de betekenis.

Deze conceptuele geaardheid van mijn werk heeft mij niet meer losgelaten. Wel heb ik variaties van materialen toegepast doordat een betekenis een maximale uitdrukking behoeft. Daarbij is ook het 3- dimensionale tot een nieuwe mogelijkheid gaan behoren. Nadat ik veel neon van fabrieksgebouwen gesloopt had, die anders door een container waren verzwolgen, ben ik dat regelmatig gaan toe gaan passen, neonlicht als versterkend element.

Wat mijn fotografie betreft: tijdens mijn reizen bleef de noodzaak omtezien naar het beeld wat op het netvlies blijft hangen. Een zijsprong om de aantrekkelijke kanten van de snapshot te vieren.